Que honda belgas,
Dit gaat volgens mij, mijn voorlaatste post zijn. Er ontbreekt nog maar een maandje en in die maand ben ik van plan van alle momenten hier nog zoveel mogelijk te genieten en daar hoort blogs updaten niet bij. In andere woorden kan je he took luiheid noemen.
Veel tijd is weer verstreken en veel dingen zijn weeral gebeurd. Ik geloof dat mijn laatste blog eindigde met het bezoekje van mijn ouders, dus zal ik het vanaf daar weer even oppikken. Wel een weekje later ofzo, was ik naar Ilse vertrokken. Die hier ongeveer een 13 uur vandaan woont, met de bus vanuit Mexico City vertrok ik dan een uur later dan voorzien, ik haat busreizen! Vooral in Mexico, die duren altijd veel te lang! Ilse woont meer in het Zuiden, in een dorpje genaamd Ixtepec in de staat Oaxaca. Een erg klein dorpje met toch zijn charmes, maar het was er vooral heet! Maar zo heet, dat heeft niemand van jullie ooit gevoeld. Als je over straat liep was het gewoon een been met veel moeite na het ander meeslepen. Zo heet dus! Wel dus daar was ik dan, bij Ilse en haar aangename familie, Ilse moest de volgende dag modeleren voor een of andere winkel van een nabijgelegen stad voor de Mexicaanse designer Sarah Bustani, een redelijk bekende designer hier in Mexico. www.sarahbustani.com, als je er nog wat meer over wil checken. Wel zoals ik aan het zeggen was, de volgende dag was ik meegegaan naar die winkel want daar moest Ilse die kleren gaan passen. Na even daar gewoon staan de staan te koken van de hitte, zei de winkeleigenaresse (is dat eigenlijk een woord) dat ik ook absoluut moest meedoen voor de herencollectie. Ik heb lang liggen twijfelen, ik was helemaal niet voorbereid plus waarschijnlijk ging ik daar gewoon voor aap staan, tussen al die modellen enzo. Even later zei die vrouw me dat ze me 1000 pesos ging betalen als ik meedeed, wat op zo’n 80 euro neerkomt, dus was mijn beslissing snel gemaakt! De rest van die dag verliep met kleren passen en het oefenen van de ‘wandel’. Ik was nerveus, want ik dacht dat ik het niet echt leuk zou vinden. Maar na de andere modellen ontmoet te hebben was ik minder nerveus. We hadden daar eigenlijk super coole mensen ontmoet, ook kerels voor wie het hun eerste keer was, dus voelde ik mij zeker niet alleen, de kans was dus groter dat meerdere mensen het konden verknoeien en niet alleen ik ( of Ilse die mss kon vallen met haar hakken) Na een lange dag oefenen en veel tijd verloren te hebben in het schoonheidssalon voor de meisjes kwam het moment eindelijk aan. Mevr Sarah Bustani haarzelf was ook aanwezig voor haar show te zien. Ik zei shit ik wist niet dat da zo’n big deal zou zijn. Er waren ongeveer 400 mensen in de zaal. Toen een paar met een andere kerel en met een paar meisjes moeten lopen en dat was het, ik heb geen zin om details te geven ( en aanvaard mijn eerlijkheid!) Als jullie die willen weten moeten jullie nog een maand wachten en dan vertel ik die wel graag! Ok dus die avond was gelukt enzo, betaald geweest en daarna nog opstap geweest met een paar leuke mensen die we daar hadden ontmoet. Diezelfde nacht nog vertrokken Ilse, haar vriendin Vany en ik naar Huatulco, een strand. Daar waren alle andere AFS’ers van die regio ook. Daar een dagje gebleven, maar ik was te stikkappot om daar nog veel van te herinneren, ohja we waren daar gaan snorkelen… Iets later in die week, waren we ook nog naar Oaxaca geweest, de hoofdstad van de staat Oaxaca, ik was daar al eens een keertje geweest op de Ruta Maya. Het is een erg mooi stadje, maar even geleden waren daar veel rellen. Ik weet niet meer waarom, maar aan het stadshuis zag je nog altijd de kapotte ramen van de molotovscocktails. Ik weet eigenlijk ook nietmeer waarom we daar waren, maar we waren er 2 dagen en ik had ervan genoten. Nog in diezelfde week, waren met haar familie naar een heel erg traditionele Mexicaanse bruiloft geweest van een koppel dat eigenlijk niemand van de familie kende, mij kon het niet veel schelen, gratis eten… Alle erg vreemde tradities warden daar gedaan, geen enkele van deze kan je terugvinden in een hedendaagse noch ouderwetse traditionele Belgische bruiloft, ik geef maar een voorbeeldje: Er werd met aardepotten naar het koppel gegooid… Goed, dat was allemaal wel erg mooi want iedereen ging ook in traditionele kleren naar daar. En dat was erg kleurrijk! Op de allerlaatste dag, hadden we nog afgesproken met de eigenaar van de herencollectie van die winkels en 2 andere vrienden die daar ook waren, ohja en Hannah van Finland! Hannah had ook meegemodeleerd. Verdere info volgt zometeen. Wel in de ochtend waren we met zijn alle gaan surfen, op een nogal erg verlaten strand. De golven waren niet echt goed, maar goed genoeg om te beginnen. Ik heb heel lang en heel veel geprobeerd om recht te staan maar golfsurfen is toch iets moeilijks, ik denk dat ik mss 3 x heb kunnen rechtstaan voor 3 seconden, ik ben fier op mezelf. Ik denk dat ik mijn naam ga laten veranderen in Matt of Jason. Heel coole voormiddag, veel gedronken en fijne tijd gehad op het strand, later die dag waren we naar die kerel zijn thuis geweest, gaan zwemmen enzo en het drinken verdergezet. Hier kom ik terug op die Hannah, die was zat, maar erg zat! Vulgair zat! Die viel heeeeeel hard en had geen pijn, zo zat was die! De volgende dag vertrok ik terug naar Toluca, waar ik een weekje quality-time met mijn familie had doorgebracht. Die vrijdag kwamen Arnaud (BE), David (NO) en Luca (NZ) af voor een weekendje chillen bij mij. Vrijdag avond waren naar een feestje gegaan van mijn vrienden van school, zij kenden Arnaud en David al, dus da was wel al een voordeel. Die avond is verlopen met een paar super super grappige avonturen! De volgende dag waren met z’n vieren naar Mexico City vertrokken voor het grootste concert van Latijns Amerika: Vive Latino, was supercool, heeeel veeeel mensen en heel veel Spaanse muziek van Artiesten die jullie niet kennen. Een paar vrienden van mijn school gingen daar ook naar toe, dus waren we maar met hen gebleven. Heel coole dag, wedermaals geindigd met veel te grappige avonturen! De boys waren gebleven voor 4 dagen. Heel fijne dagen. Amper een weekje later gingen we weer met zijn allen naar Acapulco. Eerste avond waren in Acapulco gebleven in een heel crappy, maar goedkoop hotel. De 2de dag waren we allemaal naar Copala vertrokken, dat mooi maagdenstrand waar ik het wel al eens een paar keer over heb gehad… voor het weekend. Daarna terug vertrokken naar Acapulco, en daar gewoon wat gechilled voor de rest van de tijd, drinken en grappen op het strand enzo, gevolleybald, dat soort dingen… Nu ben ik al 3 dagen terug en ben ik wat aan het bekomen van de alweer drukke drukke maand!
Het enigste negatieve wat er gebeurd was dat ik mijn gsm verloren ben en bijna 2 vingers.. Dansen en ventilators gaan niet samen!
Mijn plannen voor mijn laatste maand hier in Mexico zijn: Naar Six-Flags gaan. Op het moment is het de Feria in Metepec, dat is ook cool. Ferias zijn volksfeesten, er wordt dan vanalles traditioneels Mexicaans gedaan, allerlei soorten dansen enzo, hanengevechten, stierengevechten en sumoworstelen… Ik ga ook nog een keertje naar Valle de Bravo met Ilse en haar gezin, en voor de rest genieten genieten van mijn familie, Mexico, mijn vrienden enzo.
Ik keer een beetje terug naar Belgie met gemengde gevoelens… Aan de ene kant gaat het wel super zijn jullie allemaal terug te zien en te horen enal, maar aan de andere kant. Wil ik mijn leventje hier in Mexico ook niet achterlaten. En zeker mijn vrienden niet, ik heb het al veel keer gezegd, maar nog een keertje kan geen kwaad. Dat ik hier echt super super goede vrienden heb gemaakt, echt vrienden van het hart en voor het leven. Vrienden die echt om u geven enzo, net alsof ik die ik veel langer ken enzo. Ze zien me al lang niet meer aan als buitenlander maar gewoon als 1 van hen, en als ge da hebt kunnen bereiken betekend ge wel iets voor u vrienden, en daarom ga ik het net zo moeilijk hebben om hen achter te laten. Het zijn ook maar de kleine prulletjes, zoals hangen in het park, gaan poolen bij de buren, gaan drinken na een gewone schooldag, chillen in de kelder van Alan met geode muziek, gewoon die kleine dingetjes die mij hier wel gelukkig maken! En dan zeker omdat ik weet dat ik hun zeker niet veel meer of bijna nooit meer ga zien! Maarja dat hoort er nu ook eenmaal bij denk ik dan maar!
Goed hier ga ik het bij laten denk ik, het heeft lang genoeg geduurd, en ik ben moe geworden. Wat ik nog wou zeggen over mijn foto’s dat het me toch niet meer lukt om die online te zetten, dus als jullie enkele foto’s over dat modeleren en Acapulco enzo willen zien, dan moeten jullie even gaan naar de site van Ilse, zij heeft die allemaal online staan. Wel bijna allemaal.
http://groups.msn.com/fotosmexicoilseEnkele foto’s staan onder: weekje dat Max kwam
En de andere onder : reisje naar Acapulco
Tot binnekort!
